“เล่าเรื่อง เมืองล้านนา” 24 พฤศจิกายน 2567

เชียงใหม่ จัดงานประเพณีไหว้สาพระเจ้าอินทวิชยานนท์ ประจำปี 2567

******************

ผู้ว่าราชการจังหวัดพะเยา ประชุมการขับเคลื่อนนโยบายภาคการเกษตรของหน่วยงานในสังกัดกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ จังหวัดพะเยา ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2568

***********************

ข่าวสังคมชาวบ้านประจำวันอาทิตย์ที่ 24 พฤศจิกายน 2567 โดยสินในน้ำ✍️.…ในชีวิตของคนเราจง อย่าคิดว่าตัวเองนั้นยิ่งใหญ่เสมอ เพราะว่าไม้ใหญ่ถูกล้มด้วยขวานคม คนเก่งถูกล้มก็เพราะทำตัวเด่นเกิน ถ้าเป็นคนตรง อย่าตรงจนเสียเหลี่ยม ถ้าเป็นคนดี อย่าดีจนถูกเอาเปรียบ ในโลกแห่ง ความเป็นจริง การถูกเยียบย่ำมักมีมากกว่าการให้โอกาส พลาดมาเมื่อไหร่คุณคงได้เห็นกับตา เพราะที่เป้าศูนย์กลางมันคือที่หมายปองของเหล่ามือฉมัง คนที่แหลมควรระวังจะเสียคม เราอย่าคิดว่าเราแน่เพราะคนที่แน่กว่าเรายังมีอีกมาก….คนเราเมื่อแพ้ต้องยอมรับความพ่ายแพ้แบบลูก ผู้ชาย ไม่ใช่แพ้แล้วแต่กลับไม่ยอมรับกับความพ่ายแพ้ เที่ยวกล่าวโน้นกล่าวนี้ ทั้งๆที่เราก็แพ้เขาไปแล้วตามกติกา แต่ยังมาอ้างโน้นอ้างนี้ รู้ทั้งรู้ว่าแพ้เขาแล้ว แต่กลับยกเหตุผลที่มันเป็นคนละเรื่องมากล่าวอ้าง เพื่อที่จะเอาชนะคะคาน ซึ่งมันเป็นการเล่นผิดกติกา แต่ถ้าหากว่าท่านทำใจไม่เสพติดกับต่ำแหน่งลาภยศ เพราะว่าสิ่งเหล่านี้มันมาแค่ไม่นานแล้วมันก็จากไป แล้วท่านลองปล่อยวางแล้วคิดว่าชีวิตคนเรามันก็เหมือนขึ้นรถเมลป้ายนี้ป้ายหน้าก็ต้องลง มันคงไม่มีหรอกที่ท่านจะเหมารถเมลคนเดียวนั้งไปตลอดสายโดยไม่ให้ใครขึ้น การปล่อยวางขอบอกว่ามันคือความสุข แต่การที่คิดจะต้องเอาชนะคนที่เขามาตามกฏกติกามันคือความทุกข์และความทุกข์มันจะยังไม่หมดไปเพราะการที่ได้เสพลาภยศจนชินชา….ไม่ว่าใครก็แล้วแต่ ถ้ายังคิดแบบนี้ ในชีวิตนี้เขาจะไม่มีความสุขเลยยิ่งคิดแต่อิจฉาริษยาด้วยแล้วชีวิตนี้มันก็จะเสียไปโดยเปล่าประโยชน์ อันไหนที่แพ้ แต่ไม่ยอมแพ้ คิดแต่จะเอาคืนพร้อมกับคำกล่าวหาว่าเขาใส่ร้ายป้ายสีทั้งๆที่ การที่กล่าวอ้างว่าเขาใส่ร้ายป้ายสี มันก็ไม่เกี่ยวกับการที่เขาชนะ เพราะเขาชนะมาด้วยพี่น้องชาวบ้านเป็นคนเลือกเขาไม่ได้ชนะมาจากการกล่าวร้ายป้ายสี เขาไม่ได้ชนะมาด้วยกลโกง ชนะมาด้วยชาวบ้านล้วนๆ แล้วทำไมท่านถึงไม่ยอมรับ ท่านจะไม่ลองให้เขาเข้ามาทำหน้าที่ดูสักตั้ง และท่านก็อยู่วงนอกคอยดูว่าเขาทำอะไรบ้าง ดีหรือไม่ ดีได้หรือไม่ได้ ถ้าเขาทำได้ ทำดี ทำสำเร็จ ก็ว่ากันไป แต่ถ้าเขาทำไม่ได้ หรือทำไม่ดี คนที่ตัดสินไม่ใช่เจ้าหน้าที่ของรัฐหรอก พี่น้องชาวบ้าน นั้นแหละ จะเป็นผู้ตัดสินเอง….อย่างที่บอกว่าลาภยศมันมาแล้วมันก็ไป เราอย่าไปเสพมันจนติดงอมแงม หรือเสพจนเคยชิน อย่าลืมนะครับว่าคนเราจะทำดีมานานแค่ไหน แต่ถ้าก้าวเดินผิดแค่ครั้งเดียว ชีวิตเปลี่ยนทันที ด้วยความหวังดี ปล่อยวางเสียเถอะครับ มาสู้กันด้วยความดีเพื่อให้กรรมการที่แท้จริงคือชาวบ้าน เขาเป็นผู้ตัดสินว่าจะเลือกใคร ถ้าท่านทำได้ท่านจะมีความสุข จงยิ้มรับกับสิ่งที่มันเป็นไปแล้ว เพราะถึงยังไงท่านก็ไม่สามารถนำมันกลับมาได้ เพราะว่าเกมมันได้จบลงแล้ว เมื่อเกมจบทุกอย่างมันก็ต้องจบ ท่านจะทำอย่างไร มันก็ต้องเดินไปตามเกมของผู้ที่ชนะ ถึงท่านจะไม่ยอมอะไรก็แล้วแต่ มันก็คงเป็นไปไม่ได้ เพราะคนที่ชนะเขาก็ชนะไปแล้วด้วยเอกฉันท์จากพี่น้องชาวบ้าน จากเจ้าหน้าที่ของรัฐบาล….ที่ผ่านมาเปรียบเหมือนร้านขายก๋วยเตี๋ยว ท่านจะให้ชาวบ้านเขากินด๋วยเตี๋ยวร้านเดียวไปตลอดมันคงเป็นไปไม่ได้ มันก็อาจจะมีการเบื่อบ้างเป็นธรรมดา ชาวบ้านเขาก็อาจอยากจะลองไปกินร้านอื่นดูบ้างว่ารสชาติมันเป็นอย่างไร มันจะอร่อยเหมือนกับร้านเดิมที่เคยกินไหม ถ้าชาวบ้านเขาไปกินแล้วรสชาติมันไม่เป็นสับปะรด ท่านคิดหรือว่าชาวบ้านเขายังจะไปกินอีกเขาก็ต้องกลับมากินร้านเดิมนั้นแหละ เพียงแต่ขอให้ร้านเดิมรักษาคุณภาพเอาไว้ อย่าลืมว่าวันเวลาผ่านไปไวเหมือนโกหกนะครับ
….สินในน้ำ

Related posts